و می بینی زمانی رو که رفت
می بینی ذات سختگیر اون فرد با تمام مهربونی هایی که به سمتش رفت
نه تنها نرم نشد، بلکه سخت تر شد
انسانی که بیش از حد از واقعیات خسته شه
به درون خودش بر می گرده
و دیگه واقعیت دنیای بیرونی براش اون اندازه ارزش نداره
دو سال به بی حالی گذشت و بی هیچ ثمره ی واضحی
تمام این دو سال رو در قسمت تاریک روح سرمایه گذاری کردم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر